Το τελευταίο τσιγάρο ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ

Συνήθως η λέξη "τελευταίο"ή "αντίο" με φοβίζει γιατί είναι σαν να βάζει τέλος σε καταστάσεις που δεν πάνε άλλο. Κι όμως στο ΤΕΛΕΥΤΑΊΟ ΑΝΤΙΟ της Λένας είδα μια καινούργια αρχή. Η θεματολογία της με ξάφνιασε υπέροχα και οι γνώσεις της πάνω σε τόσο βαθιά κοινωνικά θέματα όπως η νευρική ανορεξία, η απιστία, το οικονομικό έγκλημα, και τα παιχνίδια εξουσίας που όλοι φανταζόμαστε αλλά λίγοι τολμούμε να αγγίξουμε, με κάνει να της πω ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ! Η πένα της μεστή, λόγος που ρέει, και εικόνες που τις ζεις είναι τα συστατικά για αυτό το πετυχημένο σίγουρα βιβλίο. 'Η για να ακριβολογήσω ΚΑΙ γι αυτό το βιβλίο που το βλέπω να φιγουράρει με τη σιγουριά του νικητή στις πρώτες θέσεις. Και του αξίζει να είναι στην πρώτη θέση όπως και τα προηγούμενα της Λένας.
Λίγα λόγια για το βιβλίο.
Ο Μιχάλης και η Μαρκέλα είναι φίλοι από τα εφηβικά τους χρόνια. ,Με μια φιλία αγνή, ανιδιοτελή,και γεμάτη αγάπη. Από αυτές που σε κάνουν να λες πως δεν είναι δυνατόν να βιώνουν δυο άνθρωποι και μάλιστα του αντίθετου φίλου. Το στήριγμα του Μιχάλη είναι πάντα η Μαρκέλα που νιώθοντας την ανάγκη του φίλου της να κάνει οικογένεια γι αλλού τον προορίζει κι αλλού η μοίρα της τα φέρνει. Ο έρωτας έχει δική του πρωτοβουλία. Ο Μιχάλης έχει βγει από μια δύσκολη σχέση όπως και η Εύα η οποία γοητεύεται και βολεύεται από έναν άντρα που τη λατρέυει κ είναι αποφασισμένος να κάνει τα πάντα για να της προσφέρει τη ζωή που από μικρή αποζητούσε. Μεγαλωμένη χωρίς οικονομικά προβλήματα, κακομαθημένη, αυτάρεσκη, και εγωκεντρική, θα οδηγήσει τον άντρα της κι αργότερα το παιδί της, σε καταστάσεις εκτός ορίων, που θα τους φέρουν στο χείλος της καταστροφής. Όχι μία αλλά πολλές φορές, και κάθε φορά θα είναι η Μαρκέλα που θα στέκεται στωικά δίπλα του και θα του κρατά το χέρι όπως μόνο οι φίλοι κάνουν. Ο άντρας της Μαρκέλας ο Στέφανος αφού βεβαιώθηκε στην αρχή ότι δεν κινδυνεύει από τον Μιχάλη, δέχτηκε αυτή τη φιλία και τη στήριξε, σε αντίθεση με την Εύα που πότε δεν την κατάλαβε, αλλά την χρησιμοποιούσε όποτε την βόλευε. Η επαγγελματική και οικονομική άνοδος του Μιχάλη δεν είναι αρκετή για την Εύα, που κοιτά πάντα το ακριβό περιτύλιγμα, και μιμήται ένα διεφθαρμένο λαι χυδαίο τρόπο ζωής σαν αυτόν που ζουν και οι φιλενάδες της, της καλής κοινωνίας. Δεν ενδιαφέρεται για κανέναν άλλον πέρα από τον εαυτό της και δεν αγάπησε ποτέ κανέναν όσο τον εαυτό της, και το χρήμα. Ούτε και το ίδιο της το παιδί που το οδήγησε με πολά ψυχολογικά προβλήματα στη νευρική ανορεξία με την αδιαφορία της. 'Αδεια μέσα της, από κάθε ανθρώπινο συναίσθημα, δεν αντιλαμβάνεται ότι ακόμη και η ίδια
η οικογένειά της έχει απομακρυνθεί από κοντά της. Κι ο Μιχάλης ακολουθεί μαζί της τον δρόμο που του έχει χαράξει κι ας βγάζει στον γκρεμό, γιατί την αγαπά και παλεύει για να σώσει την κόρη του που λατρεύει. Τα μέτωπα που καλείται να αντιμετωπίσει πολλά, αλλά ευτυχώς γι αυτόν έχει δίπλα του φίλους και μια Μαρκέλα που έχει μια αγκαλιά, ένα σπίτι, και μια καρδιά πάντα ανοιχτή για τον "Μιχάλη της".
Πριν από κάθε απόφαση εύκολη ή δύσκολη ο Μιχάλης έχει πάντα ένα τελευταίο τσιγάρο να καπνίσει για να πάρει δύναμη και να μπουν οι σκέψεις σε μια σειρά.
Καλή μου Λένα. Δεν καπνίζω, αλλά πολλά τα τσιγάρα σ' αυτό το βιβλίο που ευτυχώς όταν τελειώνουν πετάς τα αποτσίγαρα στα σκουπίδια και μαζί τους ότι βαραίνει την ψυχή.
Φορτίστηκα πολύ, θύμωσα, συγκινήθηκα, έκλαψα, και σ' αυχαριστώ για όλα αυτά τα συναισθήματα που μου γέννησες. Για άλλη μια φορά ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ.