ΠΕΝΥ ΠΑΠΑΔΑΚΗ
Παρασκευή 7 Μαΐου 2010
ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ;
Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών με έχουν αφήσει κυριολεκτικά άφωνη και παγωμένη. Θυμάμαι τον πατέρα μου παρότι ήμουν μικρό παιδί όταν πέθανε. Άσπρα μαλλιά, χαμένα δόντια βγαλμένα με τανάλιες, βγαλμένα νύχια με τον ίδιο τρόπο, παράσημα της Μακρονήσου και του Άη-Στράτη. Αντάρτης στην ψυχή και το μυαλό του παλεύοντας για μια ελεύθερη Ελλάδα ισότιμη και δίκαιη. Κι εγώ; Πως θα θυμούντε τα παιδιά μου; Καθισμένη στον καναπέ του σαλονιού να κάνω ζάπινγκ και να ψάχνω ψεύτικες δικαιολογίες στα κούφια λόγια αυτών που εγώ, εσύ, εμείς βάλαμε από πάνω μας να μας κυβερνούν; Όλοι είμαστε υπεύθυνοι για το διασυρμό της χώρας μας. ΟΛΟΙ. Μόνο που ξεχνάμε κάτι βασικό. Ότι έχουμε δύναμη όπως τους βάλαμε να τους βγάλουμε και να τους στείλουμε όλους στον αγύριστο. Χωρίς ανθρώπινα ανδρείκελα που το μόνο που τους νοιάζει είναι μη χάσουν την βουλευτική τους ασυλία και βρεθούν πίσω από τα σίδερα. Και κυρίως χωρίς ανθρώπινα θύματα που με τον φόβο της απόλυσης πήγαν για το μεροκάματο. Συγχαρητήρια κύριε Βγενόπουλε. Κερδίσατρε τρεις μισθούς, κι αυτούς κομένους. Δεν πάει άλλο. Το βλέμμα του πατέρα μου μα πιο πολύ των παιδιών μου που τους παραδίνω ένα αβέβαιο αύριο με ρωτάει αυτό που πρέπει πια να απαντήσω. Κι εσύ τι έκανες; Διαμαρτυρία λοιπόν όπως κι όσο μπορώ. Πάλη κι αγώνα, κι ας με εντάξουν όπου θέλουν. Αυτό κληρονόμησα, αυτό θέλω να δώσω στα παιδιά μου και να μη φοβάμαι. Να μη φοβούντε.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
και έρχομαι και θυμάμαι, το χθεσινό "ελλάδα έχεις ταλέντο"..
ΑπάντησηΔιαγραφήήταν ένα γκρουπ που είπε ένα χιπ χοπ-ραπ κομμάτι και εξέφραζε όλα όσα σκέφτομαι...
η Ευγένια Μανωλίδου το μόνο που βρήκε να πει είναι ότι το να λες στους πολιτικούς "σκασμός να μιλήσει ο λαός" (στίχος του τραγουδιού) δεν είναι σωστό και ότι εμείς τους εκλέξαμε...
ο Περής και ο Ψινάκης είπαν ότι αν ήταν και αυτοί στην ηλικία των 18 τον ίδιο θυμό θα είχαν.. το δικό μας μέλλον είναι αβέβαιο...
καλημέρα Πένυ!!!!
Κι απαντώ με ένα τραγούδι του Μικρούκιτσου,που Λέγεται Ανεμολόγιο.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Εβγαλε βρώμα η ιστορία ότι ξωφλήσαμε
είμαστε λέει το παρατράγουδο στα ωραία άσματα.
Κι επιτέλους σκασμός οι ρήτορες πολύ μιλήσαμε.
Τώρα θα παίζουμε σ' αυτόν τον θίασο μόνο ως φαντάματα."
Έτσι μας θέλουν Ζαχαρούλα μου. Φιμωμένα φαντάσματα που βγάζουμε τον σκασμό για να μιλούν οι ανεγκέφαλοι όπως οι Μανωλομπουμπούκοι.
Ευτυχώς όμως καλιεργήσαμε έξυπνη γενιά κι ο θερισμός μόλις άρχισε. Σήμερα ένα τραγούδι, αύριο μια διαμαρτυρία, καιπάντα ειρηνικά και μέσα στα πλαίσια του πολιτισμού που έχει ο καθένας. Ας μη ξεχνάμε πως κι ο Μίκης Θοεδωράκης την δική του επανάσταση με τραγιούδια την έκανε. Δε χρειάζονται βόμβες και φωτιές. Δε χρειαζόμαστε άλλο αίμμα σ' αυτ'ον τον έρημο τον τόπο. ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!!!!!!
Άσχετο με το θέμα σου, αλλά μπες στο: http://bookeater-bookeater.blogspot.com/2010/05/blog-post_11.html#comments να δεις τι γράφτηκε από μια αναγνώστρια για το βιβλίο σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο είδα καλή μου. Συγκίνηση, ικανοποίηση, χαρά, όλα μαζί τα ένιωσα χθες που μου το έστειλε η Κλειώ. Ευχαριστώ όλον τον κόσμο για τα καλά του λόγια, κι εσένα γιατί....ξέρεις εσύ!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σας...είμαι μια αναγνώστρια του βιβλίου σας...χθες το ξεκίνησα...δεν το έχω τελειώσει ακόμα βέβαια αλλά είμαι πολύ ενθουσιασμένη με τη γραφή σας...με ταξιδεύει και αυτό πιστεύω είναι πολύ σημαντικό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα θερμά μου συγχαρητήρια....
Ειρήνη, 18
Καλημέρα Ειρήνη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι σημαίνει 18; Να υποθέσω ότι είσαι 18 χρονών;
Αν είναι έτσι τότε χαίρομαι διπλά για τα λόγια σου. Θέλω να μου γράψεις τις τελικές σου εντυπώσεις στο τέλος. Να είσαι πάντα καλά.
Ναι...είμαι 18 χρονών...εννοείται πως θα σας γράψω και μάλιστα με μεγάλη μου χαρά!!!Καλό απόγευμα σας εύχομαι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις τελείωσα το βιβλίο σας και ακόμα είμαι μέσα του...μαζί με τη Νίκη και όλους τους χαρακτήρες του...
Από που ν'αρχίσω δεν ξέρω...με ταξίδεψε...με δίδαξε...με έκανε να σκεφτώ πολλά...
Όλες οι ιστορίες της Νίκης...ο κυρΛεωνίδας με έκανε να δω διαφορετικά τους ηλικιωμένους ανθρώπους...η Νανά με την οικογένειά της να δω διαφορετικά τους μετανάστες...η ιστορία της Έφης με ταρακούνησε περισσότερο από όλες...σκεφτόμουν πόσες γυναίκες βρίσκονται στη θέση της την ώρα που εγώ διάβαζα το βιβλίο μου και με έπιανε η καρδιά μου...η μικρή Μαρία...η ιστορία αυτού του παιδιού ήταν αρκετά γνωστή σε μένα αφού φίλη αδελφική της οικογένειάς μας έχει υιοθετήσει ένα πανέμορφο αγοράκι...Τι να πω για την Ελισάβετ-Ελευθερία...γυναίκα άνεμος...κρίμα που είχε αυτό το τέλος και δεν κατάφεραν μάνα και γιος να βρεθούν και να ακουστούν συγνώμες...
Αχ αυτή η μοίρα...πως φέρνει κοντά ανθρώπους και πως τους κάνει να απομακρύνονται...
Όλο το βιβλίο ένα ταξίδι πραγματικά...ένα ταξίδι στη γνώση για μένα...στην ωριμότητα...έμαθα πολλά...και η αλήθεια είναι ότι με έβαλε τόσο πολύ μέσα του που ήταν σαν να ζούσα κι εγώ μαζί με τη Νίκη...τον άντρα της που είναι τόσο ερωτευμένος μαζί της και τα παιδιά τους...
Ακόμα ταξιδεύω και σας ευχαριστώ πάρα πολύ γι'αυτό...
Με απέραντο θαυμασμό...
Ειρήνη μου, περίμενα πως και πως την τελική κριτική σου, κι αυτό γιατί από ένα νέο παιδί 18 χρονών ακούς αλήθειες. Και μου αρέσουν οι αλήθειες. Το βιβλίο βεβαίως έχει πολλές γωνίες και μερικές απ' αυτές είναι αιχμηρές. Μοναξιά, εγκατάλειψη, κακοποίηση, και μια συγνώμη που άργησε να έρθει. Κι αυτό είναι το ζητούμενο. Να προλαβαίνουμε να κάνουμε όσα δεν τολμάμε, και να λέμε όσο διστάζουμε να πούμε. Ένα σ' αγαπώ, μια συγνώμη, μια βοήθεια.Χαίρομαι που "σ' άγγιξα". Χαίρομαι που κατάλαβες αν και ήμουν σίγουρη. Ελπίζω να τα λέμε συχνά μικρή μου φίλη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ το ελπίζω κυρία Πένυ...με μεγάλη μου χαρά θα επισκέπτομαι το blog σας...και ελπίζω να επισκέπτεσθε και εσείς το δικό μου...σας περιμένω... http://agatha-christie.pblogs.gr/ ...Καλό μεσημέρι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠένυ, η επίσκεψή μου δεν έχει σχέση με την ανάρτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα το βιβλίο σου το Σαββατοκύριακο (τώρα βρήκα χρόνο κι ας το είχα στο σπίτι καιρό) και ήθελα να σε συγχαρώ. Μου δημιούργησε την ανάγκη να ψάξω και τα προηγούμενα βιβλία σου και πραγματικά λυπάμαι που δεν τα είχα διαβάσει μέχρι τώρα. Και πάλι συγχαρητήρια και καλή δύναμη για συνέχεια
Γιώτα μου γεια σου. Μην απολογείσαι καλή μου. Ξέρω ότι εργάζεσαι, ότι γράφεις κι έχεις οικογένεια. Στην ίδια μοίρα είμαι κι εγώ. . Που να βρεθεί χρόνος για όλα όσα θέλουμε να κάνουμε; Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, και περιμένω το βιβλίο σου για να ταξιδέψω μαζλι του.Πολλά φιλιά και καλό Σ/Κ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια παροιμία λέει "ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη". Ούτε ένας άνθρωπος φέρνει αποτέλεσμα, ότι κι αν λέει. Το άσχημο στην υπόθεση είναι ότι όλοι οι άνθρωποι λένε το ίδιο: πρέπει να κάνουμε κάτι, δεν πάει άλλο. Όταν όμως έρθει η ώρα να κάνουμε κάτι, δυστυχώς δεν κάνουμε τίποτα και εκεί πρέπει να ναναρωτηθούμε "γιατί;" και πρέπει να απαντήσουμε "διότι...φοβόμαστε; Τι φοβόμαστε; Τις συνέπειες των πράξεων μας; Ποιές συνέπειες; Ίσως να φοβόμαστε ακριβώς αυτό. Τις συνέπειες που μας είναι άγνωστες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑργώ αλλά δε λησμονώ. Καλή μου δεν συμφωνώ πάντα με τις παροιμίες. Μη ξεχνάμε ότι πολλές φορές η ιστορία μας έχει διδάξει πως αρκεί το όραμα του ενός, και η ελπίδα των πολλών για να γίνουν θαύματα και έργα. Επομένως αν ο κούκος φωνάζει δυνατά, μπορεί να'ερθει η άνοιξη ακόμη κι αν για λίγο έχασε τον δρόμο της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως λέμε το ίδιο με διαφορετικά λόγια, γιατί το όραμα του ενός και η ελπίδα των πολλών κάνουν ένα σύνολο αλληλεγγύης που φωνάζουν δυνατά όλοι μαζί, γιατί αλλιώς τα ξερονήσια θα είχαν μόνο έναν "κούκο", άλλα ο μπαμπάς σου δεν ήταν ο μοναδικός με βγαλμένα νύχια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου Ευθυμία. Ναι τελικά το ίδιο λέμε, και συμφωνώ πως ο πατέρας μου δεν ήταν ο μόνος. Αλλά ήταν μοναδικός για μένα που τον κέρδισε η ελευθερία, αλλά τον έχασα εγώ. Το μόνο που εύχομαι είναι να μη ξαναζήσει κανείς αυτές τις εικόνες της ντροπής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρέπει να σου κάνω και μια φιλική κριτική για τις φωτογραφίες που προβάλεις πιο κάτω. Δεν ξέρω ποιός είναι υπεύθυνος για την ανάρτηση ή ποιός τις τράβηξε, αλλά της Λένας Μαντά είναι καλύτερες...Συγνώμη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαφώς και της Λένας είναι καλύτερες μιας κι εγώ δεν τα πάω καθόλου καλά με την τεχνολογία, ούτε κι ασχολούμαι πάρα πολύ. Για αυτό και δε τολμώ να βάλω κι άλλες φωτογραφίες από παρουσιάσεις ή εκδηλώσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε θυμήθηκα όταν πριν από λίγες μέρες, είπε ένας δημοσιογράφος, ότι ο κύριος Καραμανλής μέσω συνεργάτη του διεμήνυσε ότι θα μιλήσει όταν το θεωρήσει ο ίδιος απαραίτητο. Πεσ' μου τώρα, τι να κάνεις; Τι να κάνουμε; Όταν ένας άνθρωπος είναι ο πάτος του βαρελιού και νομίζει ότι είναι υπέρ άνω όλων!!; Όταν όλο το σύστημα είναι διευθαρμένο και κάθε μέρα ξεπετάγονται σκάνδαλα, όταν ξέρεις ότι αυτός που είναι στην εξουσία, δεν είναι ένας άνθρωπος που δεν είναι αποδεκτός απ' το λαό, αλλά εμείς με την ψήφο μας του είπαμε "πέρασε". Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι στις επόμενες εκλογές να μη πατήσεις το πόδι σου στη κάλπη!!Κανείς να μη πατήσει!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚλημέρα Έφη. Αργώ, αλλά δε λησμονώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε μια προηγούμενη ανάρτησή μου, είχα γράψει πως εμείς έχουμε τη δύναμη για να τους στείλουμε ΟΛΟΥΣ από εκεί που μας ήρθαν. Όμως όταν έρχεται εκείνη η ώρα λες και η μνήμη μας ακυρώνεται με μια υπόσχεση, με μια φρούδα λπίδα, με ένα έργο τελικά που το έχουμε ξαναδεί, αλλά το έχουμε ξεχάσει. Και πάλι στα ίδια λάθη πέφτουμε, και ξαναπέφτουμε. Ναι λοιπόν. Είμαστε υπεύθυνοι για ότι μας συμβαίνει, αλλά κυρίως για το αύριο που θα κληρονομίσουν τα παιδιά μας. Συμφωνώ λοιπόν να μην πατήσει κανείς στην κάλπη.Θα το κάνουμε όμως;
Ελπίζω...Το θέμα είναι ότι δεν έχουμε τη δύναμη να επιρρεάσουμε όλο το κόσμο! Δεν έχουμε πρόσβαση παντού, αλλά κι αν είχαμε πρόσβαση μπορούμε να μιλήσουμε και να μας ακούσουν και να καταννοήσουν το τεράστιο πρόβλημα; Ο καθένας κοιτάζει αν θίγεται το δικό του συμφέρον. Κοίτα τι γίνεται με τους φορτηγατζίδες! Όταν έκλειναν τους δρόμους οι αγρότες, αυτοί φώναζαν ότι δεν έχουν το δικαίωμα να κάνουν τις διαμαρτυρίες τους εις βάρος των υπολοίπων! Τώρα όμως δεν σκέφτονται τους...υπόλοιπους!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα σας και λυπάμαι για το ακατάλληλο της ώρας αλλά διαβάζω μέχρι αργά λόγω εργασιών του Πανεπιστημίου. Ήθελα να σας συγχαρώ για τον τρόπο που γράφετε και να σας δώσω επίσης τα θερμά μου συγχαρητήρια για το έργο σας "ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ".Συγκεκριμένα επέλεξα το βιβλίο σας αυτό για να το παρουσιάσω με τον τρόπο το δικό μου, πώς έκλαβα κάποια μηνύματα, στα πλαίσια ενός μαθήματος ειδίκευσης που έχω. Θα το εκτιμούσα πολύ αν μου λέγατε τί σας ώθησε να γράψετε μια τέτοια πλοκή που να σχετίζεται τόσο με συναισθηματική όσο και με σωματική αναπηρία καθώς και τα συναισθήματά σας όσο αφορά την αναπηρία και το έργο σας. Σας ευχαριστώ πολύ και καλή συνέχεια σας εύχομαι κυρία Παπαδάκη. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήHey! I'd like to start a blog so I can easily share my own experience and feelings online.
ΑπάντησηΔιαγραφήWoah! I'm really enjoying the template/theme of this website.
ΑπάντησηΔιαγραφήIt's simple, yet effective.
ΑπάντησηΔιαγραφήAn Amelia traffic lawyer can negotiate with prosecutors to reduce charges or seek alternatives to traditional penalties, such as reduced fines or attendance at driver education programs. Additionally, they can represent clients at court hearings, helping to present a strong defense to obtain the best possible outcome. abogado tráfico Amelia Virginia
ΑπάντησηΔιαγραφή